Ik wou dat ik ogen op mijn rug had.
Hoe vaak heeft u deze uitspraak al gedaan? Vast ontelbare keren. Als hier in huis alles peis en vree lijkt (lees: als er helemaal geen kind te horen is terwijl het aan het spelen is) dan is er zeker iets niet pluis. Geheid wordt er dan wat uitgespookt. Stilte is een teken aan de wand, een signaal voor kapoenenstreken. Ik moet er vast geen tekeningetje bij maken, al heeft het jonge geweld hier in huis dat wel eens zeer letterlijk genomen: een gestilleerde figuur van zo'n 1 m hoog uitgevoerd in donkerblauw kleurpotlood op de onberispelijk witte muren in de woonkamer. En de toenmalige driejarige blonk van trots. Picasso in zijn blauwe periode was er niks tegen.
Ik hield dan ook mijn hart vast toen een sleepover met de nichtjes van respectievelijk 2 en 6 jaar oud op de planning stond. Twee nieuwsgierige koters die bij mijn eigen kapoen op de kamer zouden overnachten. Wat zou de nacht brengen? En wat zouden ze 's ochtends uitspoken?
Had ik nu maar…